Het
kwelmoeras
Ik woon in Amerongen,
een dorpje op de Utrechtse Heuvelrug, aan de Rijn.
In de uiterwaarden
aan de oostkant van het dorp graven ze momenteel een kwelmoeras.
Ze halen de rivierklei
weg, die gebruiken ze voor dijkverzwaring in Zuid Holland.
Prachtige vette
klei, maar volgens deskundigen vervuilde klei, biologisch gezien een zwart
gat.
Bij ieder hoogwater
wordt er in de uiterwaarden een laagje klei van 1 a 2 mm afgezet.
Omdat in de jaren
50 tot en met 80 de Rijn te vies was zitten er veel te veel zware metalen
in de klei.
Dat geeft mooie
glazuren als je de klei bakt.
Maar het is dodelijk
voor alle micro-organismen die onderaan in de voedselketen zitten.
Goed, die klei is
dus naar Zuid Holland.
Nu kan het gefilterde
regenwater van de Amerongse berg daar naar boven komen.
Je krijgt een kwel
met prachtig schoon water in een gebied waar ze wilgen en andere struiken
rustig hun gang laten gaan.
Dat trekt vogels
en reeën en amfibiën en zeldzame planten. En ik mag daar iedere
dag wandelen.
Een paar dagen geleden
zagen we er een ooievaar.
