hoog in de lucht, stevig op de grondeen blik op het leven
 
 
29 augustus 2000

112

Gisteren lag er op de A 12 bij Oudenrijn een fors stuk ijzer op de linkerrijbaan. Een bumper?
Langs de kant staat een auto met pech, inclusief bumpers. Verderop staat een vrachtwagen met nog een paar auto's, men kijkt naar een ontbrekende verbindingsstaaf tussen een zijschot. Dat was het dus.
Ik bel 112. Binnen een minuut heb ik een meneer uitgelegd wat en waar. "We gaan er mee aan het werk". Ik vraag me af of hij onmiddellijk mijn advies opvolgt om de linkerrijstrook dicht te doen. Ik kon nog uitwijken, maar degene die er over heen moet, kan een fors probleem krijgen. Terugrijden om te kijken? Nou nee, straks sta ik achterin de file in verband met een ongeluk. Hopen dat het werkt, dan dus maar.
"Bedankt" zei de 112-agent. "Bedankt" zei ik. Ik was zelfs een beetje ontroerd. Dat hij mij bedankt, in plaats van ik hem, dat dit gewoon werkt. Ik toets 112 en een gevaar wordt opgeruimd. Zo goed is onze samenleving. Wat een wonder.



Vorige week was er een debatje over sociale dienstplicht.



Op dinsdag 22 augustus verscheen deel 2.

Op 23 augustus verscheen deel 3.
De column van 28 augustus? Klik op het plaatje.    de schoolbel
gewoon doorwerken Roeland!
          copyright op deze site © Schworks